It’s alive…!

Donderdagavond, half zeven: telefoon. “Dara Motorbike,” zegt mijn display. “Hmm, hij is ‘t waarschijnlijk zat om op m’n Minsk te passen,” denk ik. Maar nee, de conversatie neemt al snel een volstrekt onverwachte wending:

Hi Dara, how are you?
- Fine, and you?
Also fine. Just back from holiday.
- You’re bike is ready.
Excuse me...? My Minsk? It’s running?
- Yes.
Are you serious?
- Yes. I called Michael three weeks ago, but he didn’t tell you?
No, Michael never tells me anything...
- OK, but it’s ready. Can you come and pick it up?
Absolutely!

Happy, happy, joy, joy! Na een coma van ruim een jaar heeft Dara een paar koppelingsplaten in elkaar geflanst en is de Belarussian Beast weer klaar om te rijden! Nu Roos op de Sanyang leren rijden en dan maar kijken hoe lang ze het allebei blijven doen. Speciaal voor de gelegenheid heb ik even een foto uit de oude doos geplukt.

In de onsterfelijke woorden van Dr. Henry Frankenstein: “Look! It's moving. It's alive... It's alive, it's moving, it's alive, it's alive, IT'S ALIVE!...”