Beach baby, beach baby, give me your hand

Nu we toch een auto ter beschikking hebben rijden we vrijdagmiddag naar Sihanoukville om even wat strand mee te pikken en te kijken hoe het met onze vriendinnetjes daar gaat. Als we aankomen staat het ontvangstcomité al klaar: gelukkig gaat alles prima! Het laatste wat we hadden gehoord was dat Buntheak ziek was dus we waren blij om te zien dat het goed ging. Ze is wel heel dun maar blij ons te zien. De dag ervoor had ze nog gehuild omdat ze Roos miste.

Ze zijn heel blij met alle nieuwe kleren die Roos in Nederland van m’n moeder heeft meegekregen dus gaan we na een colaatje even naar het hotel om te douchen en om te kleden. De meiden zien in Samira’s kamer een groot, warm en leeg bed en vragen of ze niet een nachtje kunnen blijven slapen! Samira vindt het goed en de ouders ook...

Dan met z’n allen (4 volwassenen en 6 kinderen) de auto in op zoek naar Pims Place. Pims is een nieuw guesthouse dat wordt gerund door Hollanders. Prima eten, een lekkere tuin en de kinderen vermaken zich opperbest aan het biljard. Bij Pim zit ook Peter, een andere Hollander die na 15 jaar Australië naar Cambodja wil gaan verhuizen. Aardige vent dus na het eten brengen we het grootste gedeelte van de kinderen naar huis, zien we de ouders van Buntheak weer even en gaan we met Van en Buntheak naar de karaoke.

De volgende ochtend gaan we met de meiden naar de Kbal Chhay waterval iets buiten de stad, waar ze nog nooit geweest zijn. De leefwereld van de mensen hier (maar ook in Phnom Penh) is vaak niet meer dan een paar honderd meter rond het eigen huis. De waterval is prachtig, zo in het regenseizoen...

’s Middags nog even zwemmen in de Golf van Thailand en lunchen met de hele bende en dan is het alweer tijd om naar Phnom Penh te rijden om op tijd te zijn voor het afscheidsfeestje van Bernard en Margreet die na 8 jaar Cambodja naar Sri Lanka verhuizen.