Afscheid

Het grote afscheid nemen is begonnen: nog snel een laatste keer dit en een laatste keer dat... Een paar weken gelden hebben we voor (voorlopig) de laatste keer een bezoekje gebracht aan Siem Reap en Angkor Wat.

‘s Morgens eerst naar Ta Phrom (de “jungle tempel”). Ik dacht de massa te slim af te zijn door naar de achteringang te rijden en van daar naar voren te lopen. Helaas waren meer mensen op dat idee gekomen! Bussen vol Koreanen aan de achteruitgang... De tempel zelf wordt nog steeds druk verherbouwd (mooi Biereco-isme!): er staat een enorme hijskraan in het midden en door de hele tempel heen ligt een houten loopbrug. Aan de andere kant eten we even een hapje en daarna lopen we naar Ta Nei. Daar is het wel heerlijk rustig en hebben we dus alle gelegenheid om met Dunya en Phalla lekker op avontuur te gaan. Na een laatste rondje rond Angkor Thom en Bayon is het tijd om afscheid te nemen van Angkor Wat. Dag tempels, dag vlindertuin, dag Blue Pumpkin!

Kort daarna is het Khmer Nieuwjaar (derde keer nieuw jaar...) en hebben we de hele week de tijd voor het strand. Eerst vijf dagen terug naar Lazy Beach waar we vorig jaar ook waren. Deze keer met Willem en Beate en Andy en Neila met hun zoons Eli en Tai. Heerlijk gegeten, gedronken en geluierd. Omdat de Lazy Beach staf ook op vakantie wil gaan we de laatste paar dagen terug naar de kust en maken Willem en ik van de gelegenheid gebruik om er een paar dagen op de motor op uit te gaan.

Dag 1 rustig aan via Sre Ambel naar Koh Kong. Dag 2 naar Thma Bang ranger camp midden in de Cardamom Mountains: wat een uitgestrekt gebied is dat, zeg! Urenlang rijden zonder een enkel mens te zien. En dan weer urenlang terug omdat we ook geen enkel aanknopingspunt hebben qua waar we eigenlijk zitten en de tank halfleeg is... Uiteindelijk via een andere route toch in de buurt van het ranger camp gekomen waar we overnachten. Dag 3 op weg terug naar Sihanoukville via de moeilijke maar pittoreske route. Ook hier weer diep de jungle in zonder aanknopingspunt dus omkeren en nog eens proberen. Tenminste: als je motor het blijft doen. Wat bij mij niet het geval blijkt. Volkomen onverwacht doet-ie niets meer en blijken (achteraf) de koppelingsplaten versleten. Dat betekent een paar kilometer duwen naar het “dorpje” waar we geslapen hebben en van daar met een pick-up truck naar de hoofdweg en met busjes (motor achterin) terug naar Sihanoukville.

Afgelopen zaterdag vroeg opgestaan (voor Dunya wakker!) om met zo’n 30 collega’s huizen te gaan bouwen. Families op het platteland kunnen via de NGO Tabitha (www.tabithasingapore.com) deelnemen aan een project om een permanent huis te bouwen. Ze sparen dan $50 (waar ze wel een jaar over doen) en Tabitha zorgt voor fondsen en vrijwilligers om de boel af te maken. De nieuwe huizen zijn van simpel hout en golfplaat maar staan op betonnen palen en zijn een stuk beter dan de hutjes van bananenbladeren waar de families anders in wonen. Vroeg op pad dus om 8 huizen af te maken, net voor het regenseizoen losbast. Gelukkig gaat dat vrij snel en zijn we om een uur of twee weer klaar en ben ik nog op tijd terug om naar het koninginnedagfeest te gaan.

Om het afscheid compleet te maken hebben we net gehoord dat Dengue Fever (http://www.denguefevermusic.com), de band die toen we net aankwamen ook speelde, volgende week twee optredens komt doen! Most excellent!