En het wordt weer warmer en warmer...

Ik snap nu wel waarom we het in de "wintermaanden" zo druk hadden met bezoekers hier in Phnom Penh: het was toen aangenaam warm. Het is alweer even geleden dat de laatste bezoekers, oma en opa Van Mierlo, zijn vertrokken. Gelukkig voelt het als de dag van gisteren en houden we de herinneringen warm (zou ik het daarom zo heet hebben?!) want het gaat wel weer even duren voordat wij onze vrienden en familie in Nederland gaan zien. We hebben besloten dat het om verschillende redenen, maar vooral voor de rust in "het gezin", beter is als we deze zomer niet naar Nederland komen. Dat we inmiddels een gezin zijn komen we stapje voor stapje achter. Iedereen leert in zijn eigen tempo... We willen van de zomer dus als gezin met elkaar op vakantie en omdat het goedkoper is om dat in een buurland te doen dan in Nederland gaan we naar Thailand!

Hoe gaat het op het moment in ons gezinnetje? De dametjes blijven maar groeien; meer in de lengte dan in de breedte dus ze groeien uit de kleertjes. Alles waar Phalla niet meer inkomt is van Dunya, vindt Phalla. Als ik haar iets aantrek dat aan de kleine kant is, dan kijkt ze me aan van "ach mama" en zegt: "Dunya kleren aan" en ze denkt: "stomme moeder dat je dat niet snapt!" En de kleren die Dunya niet meer past zijn voor baby Noor!!

Ze gaan inmiddels 3 ochtenden in de week naar een Engelse playgroup. Daar zingen ze samen met Phi heel veel liedjes. Dan gaan ze op donderdagochtend naar de net opgestarte peutergroep van de Nederlandse school. Een leuk initiatief van de vrouw van de Secondary Principal van ISPP. Dunya en Phalla voelen zich er zo thuis dat juf Eveline ook mama is voor hun. Ja, Eveline heeft ook half lang donker haar. En dan gaan ze op vrijdag naar een van de huizen van hun vriendjes en vriendinnetjes. De nanny's regelen dit onderling steeds bij iemand anders thuis. Zo maken ze dus elke dag met hun vriend Bo, de tuk-tuk driver, een ritje. Ik geloof dat dat nog wel het grootse feest van alles is.

Met Frank en zijn nieuwe functie loopt het ook allemaal lekker, alhoewel hij wel een stuk harder moet werken om het eindresultaat, het jaarboek van ISPP, in elkaar te draaien. Vooral het werken en afspraken maken met pubers is even wat anders dan die basisschoolschatjes die bij hem kwamen om een pleister te vragen. Daarnaast heeft Frank het druk met het organiseren van Koninginnedag en de Mekong River Swim van aanstaande zondag en hij is natuurlijk hard aan het trainen om zelf ook de Mekong over te zwemmen... not!

Ik heb het zoals altijd veel te druk met de extra dingen die ik naast de ISPP nog doen. Vooral veel regelen en ook weer 2 middagen lesgeven voor de Nederlandse school. Gelukkig vind ik het superleuk om Groep 3 les te geven, dat geeft me ook weer energie. Op het moment zijn we druk bezig met weer een nieuwe juf/meester zoeken omdat de vorige inmiddels alweer bevallen en al thuis in Nederland zit.

En tussen alles door proberen we een gezin te zijn; gelukkig loopt dat ook steeds veel soepeler. Vooral omdat de dames steeds meer begrijpen en zelf ook kunnen aangeven wat ze ergens van vinden, zij steeds meer vertrouwen in ons hebben en Dunya alweer bijna het jaar rond bij ons is.

Zo, mijn vingers kleven zowat vast aan het toetsenbord; het wordt tijd dat ik de slaapkamer met airco in ga.

Was het bij jullie allen al bekend dat de postpakketjes vol met drop, stroopwafels en Viva's niet meer naar de postbus gestuurd kunnen worden? Maak je geen zorgen: de pakketten die al onderweg zijn kunnen we nog wel bij onze eigen postbus ophalen maar al die nieuwe pakjes die nog op de bus moeten mogen naar ISPP (postbus 138 of naar huisadres #146, Norodom Boulevard).